"weekendje weg" in Mysore

Hi,

De afgelopen paar dagen hebben in het teken gestaan van 2 dingen:
1. wat doen we met kerst en oud & nieuw (ook hier loopt het vol)
2. sightseeing in Mysore als het ware een weekendje weg

Eerste is geregeld en het tweede ook. Koninklijk paleis, heuveltempeltje, winkelen, dierentuin, we hebben het allemaal gedaan. Saillant detail met betrekking tot vorige steden is dat ze hier wat meer gwend zijn aan toeristen, wat zoveel betekent dat je wat meer aangesproken wordt. Gaat er ineens uit het niets een gast met je (mij, want ze spreken mij aan) meelopen en begint in net iets te goed Engels een praatje over wie je bent, wat je doet, waar je heen gaat. Einde van het liedje is dat ie je iets wil slijten. Deze Indiase verkoopmethodiek kan na een keer of 15 behoorlijk op je huid gaan zitten, dus resoluut afkappen is wel het beste. Ik heb mezelf aangeleerd om in dat geval Nederlands terug te praten: ik ben niet onbeschoft want ik geef netjes antwoord, maar veel kunnen ze er niet mee.

We zijn dus zogezegd naar het koninklijk paleis geweest, wat erg mooi was. Kort samengevat kan je wel stellen dat die Indische sultans niet keken op een rupee meer of minder bij het bouwen van die paleizen. Kwam maar weer eens naar voren dat de Indiase cultuur en religie erg rijk is en ook zeer zeer oud is. Blijft indrukwekkend.
Eergissteren een soort tuinen-fonteinen complex bezocht waar zeer veel bollywood-films zijn opgenomen. Best leuk, maar voor onze maatstaven een beetje vergane glorie. Onderhoud is toch ook belangrijk... Wel geheel vrijblijvend een enorme stuk suikkerriet aangeboden gekregen van een familie. Zijn erg leuke, lieve, nieuwsgierige mensen, die Indiers.

Gisteren een tempel op een heuvel bezocht en naar de dierentuin geweest. Eveneens beiden erg leuk. De dieren in de dierentuin hadden best een te pruimen verblijf. Zeker niet klein en zagen er ook goed uit voor zover wij dat kunnen beoordelen. Leuk was vooral ook dat Jaimy op een gegeven moment aanspraak had van een complete klas met kinderen. De leraar kwam het "waar kom je vandaan- waar ga je naar toe" praatje houden en ik heb alle kindjes op de foto genomen. Blijft toch grappig om Jaimy zo te zien schitteren tussen al die kinderen.

Jaimy heeft vandaag bij een 'government' winkel een schitterende zijden-sjaal gekocht. Hele mooie kwaliteit, tjonge. Kan handig zijn bij het bedekken van vrouwelijke vormen (Indiers staren zeer ongegeneerd; Op sommige momenten voelen we ons erg blank) Die verkoper bleef maar met sjaals aankomen (zeker 50, niet overdreven) toen Jaimy al lang en breed een mooie had uitgezocht. Is simpelweg de Indiase manier van verkopen. Altijd doorgaan, al heb je al 6 keer nee gezegd. Zie 2 alinea's hierboven wat onze manier is om er van af te komen....

Ook zoiets: de weg oversteken in India is een Olympische discipline, levensgevaarlijk. Het vergt opperste concentratie, waar het gisteravond even aan ontbrak. We werden bijna omvergereden door een bus... Maar goed, ook dat is India.

Gisteren zijn we naar een bollywood film geweest. Naast ons hotel is een enorme bioscoopzaal waar al 's ochtend een rij staat voordat de loketten geopend zijn. Film zelf was qua taal gaan touw aan vast te knopen, al was het verhaal vrij simpel. Slechterik vs. goeierik; mooie vrouw; vechten; goeireik wint en krijgt de mooie vrouw. Al is dit wel erg simplistisch komt het in grote lijnen wel daarop neer. Wat overigens wel grappig was dat in het begin van die film goed naar voren kwam hoe trots Indiers zijn op India. Goed, de film was matig maar het zijn in die zaal erg grappig. Indiers beleven films op een andere manier dan wij. Joelen, fluiten, ouwehoeren, bellen, het hoort er allemaal bij. Bioscoopbezoek is ook niet duur voor Indiers. Het is in die zin voor iedereen.

Morgen gaan we naar een wildreservaat en hopelijk om op wat olifanten te rijden want het heeft nu lang genoeg geduurd. We zijn hier nu 3 weken en we hebben nog op geen enkele olifant gezeten. Hopelijk komt daar de komende tijd verandering in.