Rust op plantage in Madikeri

Hoi,

Na een paar dagen chaos en hectiek van de Indiase steden getrotseerd te hebben, gingen we rust en ruimte opzoeken op een eco-plantage bij Madikeri. Eerst een enorme hobbelige busrit. Wat dat betreft is het een wonder dat de as van die bus niet gebroken is, mijn hemel. Waarom een eco-plantage? Dat vond Jaimy erg leuk. Kort wat achtergrondinfo: de "groene revolutie" uit de jaren '60 (het op grote schaal gebruiken van pesticiden) heeft Indiase boeren veel voordelen gegeven. Gevolg is wel dat het gebruik van pesticiden slecht is voor de grond en voor de mensen die het naar binnen werken. Deze plantage doet het anders wat dus op lange termijn voor iedereen goed is.

Wat hebben we daar gedaan? Gewandeld door de natuur -jawel!-, lekker uitgerust en met mede-Westerse reizigers gepraat over wat en hoe in India. Was ook wel es lekker want we zijn voornamelijk op plekken geweest waar weinig westerlingen zijn. Is erg leuk, maar kan ook vermoeiend zijn.

De wandelingen over die plantages waren erg leuk, het eten erg lekker (eigenlijk overal wel) en de mensen erg aardig. Kortom, het was weer geweldig.

We zijn vandaag (6-12) aangekomen in Mysore, wat een drukke stad is met een paar mooie dingen om te bezichtigen. jaimy moest er na de rust op de plantage even inkomen, vooral het gehassel van die Indiers. geluk voor Jaimy is dat de leuke lieve kinderen altijd naar haar lachen, terwijl de vervelende geldgierige Indiers op mij afkomen. Vriendelijk doch dringend 'nee' zeggen werkt vooralsnog wel.

Wat op zich wel de moeite van het vermelden waard is, is dat we toch ons snel hebben aangepast aan India. Koeien op straat, we kijken er niet eens naar. Drukte, getoeter, het hoort er bij. Wat dat betreft leeft dit land van binnen en van buiten. Overal gebeurt wel wat en is wat te zien en is in die zin een belevenis op zich.

Ok, bedankt voor het lezen en veel succes met de sneeuw (het is hier heerlijk festival-weer).

liefs Jorno en Jaimy